Nauka czytania a podstawa programowa
Autor: Danuta Chwastniewska
Zanim dziecko zacznie czytać
Wraz z obniżeniem wieku szkolnego pojawiła się dyskusja, od kiedy dziecko powinno zacząć czytać. Nie istnieje jednoznacznie ustalony wiek, w którym dziecko osiąga gotowość do nauki czytania i pisania. Jest to kwestia bardzo indywidualna, a zakres tego, co można uznać za „normalne”, jest bardzo szeroki. Kiedy taka potrzeba się pojawi, nie należy jej hamować, spowalniać, niezależnie od tego, ile dziecko ma lat. Najlepszym sposobem na doprowadzenie dziecka do podjęcia zabawy z czytaniem i pisaniem jest dostarczanie mu bogatych, wszechstronnych doświadczeń, w wyniku których będzie kształciło te umiejętności w swoim własnym tempie – tak właśnie uczymy metodą 101 kroków.
Metoda 101 kroków – Wstęp do nauki czytania
Nasz mózg zawiera wiele miliardów komórek nerwowych. Tworzą one sieć połączeń neuronalnych. Sprawność działania tej sieci w większym stopniu zależy od liczby połączeń między nimi niż od liczby komórek je tworzących. Odpowiednie bodźce powodują, że tych połączeń tworzy się więcej. Proces uczenia się polega więc przede wszystkim na zmianie liczby i siły połączeń między synapsami w mózgu, co zachodzi tylko wtedy, gdy są one aktywne.
Inaczej mówiąc, tylko własna aktywność i zaangażowanie połączone z przeżyciem emocjonalnym wpływają na proces nabywania nowych umiejętności. Na każdym etapie rozwoju dziecka możemy zrobić bardzo wiele, by ten proces wzmocnić i ukierunkować.
Najlepiej, kiedy odbywa się to w formie zabawy.
Czytanie i pisanie w podstawie programowej wychowania przedszkolnego w Polsce zakłada, że dziecko kończące przedszkole i rozpoczynające naukę w szkole podstawowej:
– potrafi określić kierunki oraz miejsca na kartce papieru, rozumie polecenia typu: narysuj kółko w lewym górnym rogu kartki, narysuj szlaczek, zaczynając od lewej strony kartki;
– potrafi uważnie patrzeć (organizuje pole spostrzeżeniowe), aby rozpoznać i zapamiętać to, co jest przedstawione na obrazkach;
– dysponuje sprawnością rąk oraz koordynacją wzrokowo-ruchową potrzebną do rysowania, wycinania i nauki pisania;
– interesuje się czytaniem i pisaniem; jest gotowe do nauki czytania i pisania;
– słucha, np. opowiadań, baśni, i rozmawia o nich; interesuje się książkami;
– układa krótkie zdania, dzieli zdania na wyrazy, wyrazy na sylaby;
– wyodrębnia głoski w słowach o prostej budowie fonetycznej;
– rozumie sens informacji podanych w formie uproszczonych rysunków oraz często stosowanych oznaczeń i symboli, np. w przedszkolu, na ulicy, na dworcu.